Δημοσιεύτηκε στην έντυπη εφημερίδα Today Press
5 Ιουλίου 2015. Οι Έλληνες «ταπεινωμένοι» από τις μνημονιακές επιταγές, την συρρίκνωση εισοδημάτων, την ανεργία τη νεομετανάστευση, τα υποτιμητικά σχόλια των εταίρων για την εργατικότητα και την υπερηφάνεια του λαού, προσέρχονται στις κάλπες ακολουθώντας την επιλογή της τότε κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα να πουν ένα «ναι» ή ένα «όχι», σε ένα ερώτημα που δεν αποσαφηνίστηκε ποτέ. Περισσότεροι από 6 εκατομμύρια ψηφοφόροι ανταποκρίνονται στο κάλεσμα, σε συνθήκες τραπεζικής αργίας, κεφαλαιακών ελέγχων και έντονης πολιτικής πόλωσης. Η Ελλάδα διχάζεται. Μαζικές συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος για τους υμνητές του «όχι». Μέγα πλήθος στο Καλλιμάρμαρο, για τους «μένουμε Ευρώπη». Το αποτέλεσμα καθαρό. Το περήφανο «όχι» επικρατεί σε όλους τους νομούς με συνολικό ποσοστό 61,31% έναντι 38,69%. Μόνο που ο Αλέξης Τσίπρας είχε άλλα σχέδια…
Το «όχι» έχει «ναι», πρώην σύντροφοί του όπως ο Γιάνης (με ένα «ν») Βαρουφάκης και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, δεν άργησαν να μην θέλουν να τον βλέπουν ούτε στα μάτια τους.
Πρωτοκλασάτα στελέχη της «πρώτης φοράς Αριστεράς», όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης –με τον οποίο έκοβαν μερικούς μήνες νωρίτερα βόλτες στη Μόσχα για ρούβλια- ακολούθησαν άλλους δρόμους. Ο ΣΥΡΙΖΑ, έσπασε σε κομμάτια και έμειναν τα σφιχταγκαλιάσματα με τον Πάνο Καμμένο, με το γνωστο… πολιτισμένο σύνθημα «στα τέσσερα».
Η αρχή του τέλους για το κόμμα της Κουμουνδούρου είχε αρχίσει, για όσους μπορούσαν να δουν καθαρά. Ο Αλέξης Τσίπρας, δεν ήταν ανάμεσα σε αυτούς και οι συνεργάτες τους –αποδείχθηκε- είτε δεν μπορούσαν να το διακρίνουν, είτε δεν τολμούσαν να πουν στον «ηγέτη», αυτό που έρχονταν.
Τουλάχιστον σώθηκε η χώρα. Έστω και την τελευταία στιγμή.
Επειδή σε αυτό το φύλλο τη θέση μας την γράφουμε, αλλά την αδικία δεν την «υπογράφουμε», πρέπει να παραδεχτούμε δυο αλήθειες.
Πρώτον, ο Τσίπρας δεν ευθύνεται για την χρεοκοπία της χώρας. Πτωχευμένη, με δυο μνημόνια παρέλαβε την Ελλάδα. Και όσοι την έφεραν σε αυτήν την κατάσταση ουδέποτε τελικά απολογήθηκαν.
Δεύτερον, η αγνόηση της εντολής του ελληνικού λαού, η περίφημη ‘’κωλοτούμπα’’, μπορεί να καταβρόχθησε μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο του τότε πρωθυπουργού, έδειξε όμως ένα ηγετικό χάρισμα, καθώς η «στροφή» έφερε το σωστό αποτέλεσμα. Η Ελλάδα έμεινε στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Το αντίθετο θα την είχε ρίξει στα βράχια.
Τι ακολούθησε; Λίγο πολύ το ζήσαμε μαζί.
Μόνο που σήμερα μας το διηγούνται ξανά οι πρωταγωνιστές της περιόδου. Όπως έκανε η Άνγκελα Μέρκελ λίγες ημέρες πριν, από την Αθήνα και το Ίδρυμα Νιάρχος, όπου μίλησε με τον Αλέξη Παπαχελά.
«Προερχόμασταν από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Η τέχνη της πολιτικής είναι όταν έχεις δύο διαφορετικές θέσεις, να προσπαθήσεις να αναπτύξεις μια κοινή θέση. Χρειαζόταν χρόνος. Είχα την αίσθηση ότι ο Τσίπρας δεν κοίταξε να με παραπλανήσει. Ήταν ειλικρινής και πιστεύω το ίδιο ένιωσε κι εκείνος για μένα», είπε η άλλοτε κραταιά Γερμανίδα Καγκελάριος.
Και τώρα τι;
Και αν η Μέρκελ πολιτικά «συνταξιοδοτήθηκε», ο Τσίπρας δηλώνει παρών.
Αφού παραμέρισε. Αφού στήριξε την πρώτη εποχή Κασσελάκη. Αφού είδε τους πρώην «κολλητούς» του, να αγνοούν τας υποδείξεις του και να ιδρύουν την «άπατη» ΝΕΑΡ, με σηκωμένη τη γροθιά. Αφού άδειασε και ο ίδιος τον Πρόεδρο Στέφανο, με επιστολές (αρχικά) και με περίεργους μπουζουκοαποκλεισμούς (που καλώς ή κακώς του αποδίδονται), με σκοπό το «ξήλωμα» της τότε ηγεσίας… κατέληξε να βλέπει το κόμμα που ο ίδιος έστησε να βρίσκεται στα χέρια του Σωκράτη Φάμελλου.
Ενός ανθρώπου στον οποίο ο ίδιος δεν εμπιστεύθηκε έστω ένα… Υπουργείο. Έως αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος έφτασε ο άνθρωπος. Τόσο τον είχε μετρήσει. Τόσο τον είχε ζυγίσει.
Για αυτό οι καλά γνωρίζοντες λένε πως δύσκολα ο Τσίπρας θα μπει στα ψηφοδέλτια αυτού του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρώην πρωθυπουργός ζυγίζει μέρα με την ημέρα το «αν» και το «πότε» θα ιδρύσει νέο φορέα. Άλλωστε οι κρυφές και οι φανερές έρευνες του επιτρέπουν το όνειρο της επιστροφής.
Όμως η θέση του ως βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται πως έχει ήδη πάνω της γραμμένη την ημερομηνία λήξης. Μόνο που όσο κάθεται εκεί, δυσκολευόμαστε να τη διακρίνουμε.
Το κείμενο του δημοψηφίσματος
«Πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας, το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25.06.2015 και αποτελείται από δύο μέρη, τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους;
Το πρώτο έγγραφο τιτλοφορείται «Reforms for the completion of the Current Program and Beyond» («Μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και πέραν αυτού») και το δεύτερο «Preliminary Debt sustainability analysis» («Προκαταρκτική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους»). Όσοι από τους πολίτες της χώρας απορρίπτουν την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΟΧΙ. Όσοι από τους πολίτες της χώρας συμφωνούν με την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΝΑΙ.»
Το άρθρο Δημοψήφισμα: Η «κωλοτούμπα» έγινε 10 ετών εμφανίστηκε πρώτα στο Today Press.
